Étienne Mallarmé.
Να συναντιέσαι και να αγαπάς. Πόσες ιστορίες έχεις ζήσει; Πόσες από αυτές θα έλεγες στα παιδιά σου αύριο; Ποιές θα ξαναζούσες ενα ανοιξιάτικο πρωινό ξαπλωμένος σε καταπράσσινο φρέσκο γρασίδι με τον ήλιο να σου γαργαλά τα βλέφαρα; Ποιές σου θυμίζουν αλμύρα ελληνική, άμμο ψιλή που σου τρυπώνει αναμνήσεις στα αυτιά και στο μυαλό, στην καρδιά. Πόσες από αυτές τις ιστορίες τις έγραψες εσύ; Ποιές για σένα; Για ποιές θα πέθαινες να ξαναζήσεις ακόμα και για μια μέρα; Ποιοί άνθρωποι ήρθαν στην ζωή σου για να γίνεις κάτι άλλο σήμερα; κάτι καινούριο αύριο; Ποιές ιστορίες θα ήθελες να συνεχίσεις; να αλλάξεις λιγάκι ή περισσότερο; Ποιές σου τεντώνουν τα χείλια ώς τα αυτιά και ποιές ποτίζουν τα μάτια σου; Ποιές μίλησαν στην ψυχή σου και ποιές σε πέταξαν στα σύνεφα με αργή κίνηση. Τέτοια που η διαδρομή σε μάγεψε και έχεις να μιλάς για μέρες; Να συναντιέσαι και να ζείς ιστορίες.
Αφιερωμένο σε εναν απο τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή μου που περνά δύσκολα και στον οποίο χρωστάω τις πιο ωραίες παιδικές μου αναμνήσεις και την τύχη να νιώθω παιδί κάθε φορά που την σκέφτομαι.
Ν.