Το πολύ…

όταν συμβιβάζεται για να φτάσει στο λίγο, μόνο στο άδειο τίποτα μπορεί να φτάσει. Και τότε από το μηδέν ξεκινά την τροχιά σε μια νέα ευθεία καμπυλωτή, σαν μια τέλεια σπείρα. Άνοιξη.

” Το δικό μου το πολύ πως να χωρέσει στο δικό σου το λίγο! Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα.” Η μοναξιά είναι από χώμα… Μάρω Βαμβουνάκη

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s