Κλαδιά

Στο Τίμο, για την πιο γλυκειά αλήθεια που μου θύμισε κανείς εδω και μήνες, μοιάζουν με αιώνες… “ψαρίλες (συναισθηματισμοί) θα μου πείς, τα κείμενα σου τα έχεις διαβάσει;”

για την ωραία βόλτα στο Waterloo, Battersea, London Bridge… για την απορία σου πόσο με ενθουσιάζουν τα κλαδιά.

Τα κλαδιά βλέπεις είναι σαν τους ανθρώπους, ενώνονται, ξανασυναντιόνται, χάνονται, σπάνε… κάθε κράκ και συναίσθημα, κάθε ένωση και συναίσθημα, κάθε νέο κλαδί και ενα ακόμα συναίσθημα. Σε ευχαριστώ

1 Comment

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s