Θα σου πω τι είναι ευτυχία. Άκου λοιπόν. Ευτυχία είναι… Η πρώτη φορά που σε κοίταξα. Το χάδι σου την πλάτη μου. Να σου λέω οτι η ανάσα σου μυρίζει γάλα. Να σου βγάζω τα χνούδια της μπλούζας από τον αφαλό. Ευτυχία είναι τα βράδυα που φωτογραφίζαμε την πόλη. Τα βλέμματα μας στην Λέκκα, Το φιλί σου πριν το αεροδρόμιο. Ευτυχία είναι το γέλιο σου οταν ακούς κάτι πραγματικά αστείο. Τα γέλια μας στο σουσάδικο στο Μπάθ. Το κλάμα σου στο κρεββάτι εκείνο το σάββατο πρωί. Ο λαιμός σου οταν ανατρυχιάζεις. Τα νεύρα των χεριών σου όταν γράφεις. Ευτυχία είναι όταν σφινώνεις τη πατούσα μου στις δικές σου. Εκείνο το δειλινό οδηγώντας από την εξοχή. Η βόλτα μας στο Ρίτσμοντ. Το βράδυ που σε έκανα να περπατήσεις την Πικαντίλι με κλειστά τα μάτια κρατώντας μόνο το χέρι μου. Ευτυχία είναι οι περίπατοι μας στου Παπαγου, ο αέρας που μας χάιδευε στον Λαιμό. Τα τηλεφωνήματα μας οδηγώντας σπίτι. Η φωνή σου όταν μου λές οτι εμφανίστηκε η αλεπού. Η χαρά σου όταν ξεφύλλιζες το βιβλίο του Ντ’Αγκατά. Τα συνομωτικά μας σχόλια στην παρουσίαση του “δάσκαλου”. Η μυρωδιά του καρπουζιου εκείνη την βραδιά στην Ήβη. Ευτυχία είναι το 8ωρο τηλεφώνημα απο το Τέξας. Τα μαρτίνι στο βέρντε. Το χάδι στην πατούσα στην Μονμάρτη. Η ηλιοθεραπεία στην Νεα Υορκη. Τα κρυφά γενέθλια μου στο Λονδίνο. Ευτυχία είναι το ύφος σου όταν μου λές “είμαι κουλάτος”. Ευτυχία είναι να σε αγκαλιάζω απο την πλάτη σου το πρωί όταν ξυπνάς. Το ταξίδι σου στην Αθήνα για μόλις μια μέρα επειδή με ακουσες να κλαίω. Η βόλτα μας στα Αναφιώτικα. Το τριγωνάκι. Το πρωινό στη βεράντα της μητέρας σου στη Ραφήνα. Το φιλί μετά στο βενζινάδικο. Η βραδυά χωρίς ρεύμα στη Μάνη ακούγοντας τα τσακαλια και το κύμα. Οι φιλοσοφίες που λεμε με gin & tonic. Ευτυχία είναι να μπορώ να τα διηγουμαι αυτά. Να μην μπορώ να κλείσω αυτό το post επειδή θυμάμαι τόσα. Ευτυχία ήταν να έχουμε ζήσει αυτές τισ στιγμές. Να υπάρχουν μουσικές να σου θυμίζουν ολα αυτά. Ευτυχία είναι Το δάκρυ μου τώρα που σου γράφω.
Published by Nassia Kapa
Nassia Kapa is the woman who writes this blog. She gets obsessed with songs she imagines herself living in and plays them on repeat mode. She loves coffee with an ice cube, airports, hugs and long kisses, would never say no to gin and tonic, to story telling book covers and shoes. By changing pair of shoes, you walk in different pace, directions and you see new people from another point of view. She lives in south London and loves taking long walks in neighbourhoods she has never been before. Passionate about poetry in words, in feelings, in body language. Touched by anything that can make her brain molecules obey her heart's strong will. Lost in Opera arias and ballet. Drunk in jazz and art. Hello, my name is Nassia. I am not a photographer. I just feel, it happens to have a camera around. © All of my photographs are Copyrighted and All Rights Reserved. They may not be used or reproduced publicly in any way without my written permission. View all posts by Nassia Kapa
Πολύ όμορφο, τρυφερό, αγαπησιάρικο κείμενο.
“Ευτυχία είναι που έχεις ζήσει αυτές τις στιγμές”. Ναι…
🙂 Ευχαριστώ Ελευθερία. Καλή σου μέρα!